وقتی به او پیشنهاد کار مجری در یکی از کانال های خبری برجسته ایالتی داده شد، آکیلا اس بسیار خوشحال شد. اما وقتی یکی از همکاران ارشد شروع به آزار و اذیت او کرد، خوشحالی او خیلی زود به وحشت تبدیل شد. ساکن چنای درباره تجربه خود با فمینا صحبت کرد.
من همیشه به زبان تامیل علاقه داشتم. اولین کار من به عنوان معلم تامیل در یک مدرسه بود. سپس یکی از دوستان که به عنوان فیلمبردار در یک کانال تامیل کار می کرد، به من کمک کرد تا به عنوان خبرخوان آزاد شغلی پیدا کنم. من این تجربه را دوست داشتم و متوجه شدم که این همان کاری است که می خواهم انجام دهم. در زمان کار با راج تی وی بود که به من پیشنهاد کار در تلویزیون سان داده شد. از آنجایی که من در لیست حقوق و دستمزد تلویزیون راج بودم، از سان تی وی درخواست کردم که من را نیز به صورت تمام وقت استخدام کند (دیگر خبرخوان ها آزادکار هستند) و آنها موافقت کردند. من در 9 دسامبر 2011 به دفتر ملحق شدم و سه ماه اول تنها ماه های صلح آمیز دوره من بود.
یکی از همکاران، Vetrivendan، مسئول برنامه‌ریزی اخبارخوان‌ها برای بولتن‌ها بود. او با خبرخوان ها معاشقه می کرد، بنابراین من از او فاصله گرفتم. کسانی که رفتار او را سرگرم می کردند، حداکثر برنامه های هر هفته را دریافت می کردند. با این حال، از آنجایی که من یک کارمند دائمی بودم، هیچ وقت مشکلی در برنامه ریزی نداشتم.
از آنجایی که من وتریوندان را نادیده گرفتم، او برنامه های صبح زود را برای دو ماه بدون استراحت به من داد. شیفت من از ساعت 6 صبح شروع شد که برای آن باید تا ساعت 4 صبح از خانه خارج می شدم و ساعت 12 ظهر به پایان می رسید. وقتی از Vetrivendan در مورد برنامه ها سوال کردم، او گفت که فقط دستورالعمل ها را دنبال می کند. از قضا، چیزی به اندازه غذای غذاخوری بی اهمیت بود که من را به وی راجا، رئیس بخش هدایت کرد. غذاخوری در دفتر برای صبحانه در ساعت 8.15 بسته می شود، بنابراین پس از پایان بولتن صبح من غیرممکن بود که به موقع به آنجا برسم. من برای تمدید زمان اجازه می خواستم که برای آن باید مستقیماً با راجا صحبت کنم.
وقتی شرایط را توضیح دادم، رجا با درخواست من موافقت کرد. او در مورد خانواده و وضعیت مالی من پرس و جو کرد و به این نتیجه رسید که من پشتوانه مالی کافی ندارم و این شغل باعث می شود من و خانواده ام ادامه داشته باشیم. آن شب، حدود ساعت 10 شب، پیامکی از او دریافت کردم که می گفت برای من متاسف است و برای هر چیزی می توانم با او در تماس باشم. از آنجایی که متن در مقام رسمی نبود و شب بسیار دیر ارسال شد، به آن توجهی نکردم.
در همین حال، وتریوندان همچنان به من شیفت صبح را اختصاص می داد. فقط وقتی به او گفتم که موضوع را به نیروی انسانی تشدید خواهم کرد، او به من یک شیفت کلی داد. با این حال، به ندرت خبری از من خوانده شد، و بیشتر به سمت تولید تنزل یافتم. آزار و اذیت شروع شده بود و به روش های کوچک ادامه یافت. به عنوان مثال، این کانال یک فعالیت حمایتی داشت که در آن به جز من، هر خبرخوانی لباس و کوپن دریافت می کرد.
حتی بعد از شش ماه کار، نامه تاییدیه ام را دریافت نکردم. بخش منابع انسانی به من گفت که Vetrivendan درخواست کرده است که به دلیل عملکرد ضعیف آن را متوقف نگه دارد. وقتی از راجا پرسیدم، او به من گفت که مدیریت تا سه ماه دیگر عملکرد من را تماشا خواهد کرد. با این حال، نامه نرسید و همه به جز من در 1 نوامبر مشوق دیوالی دریافت کردند.
وقتی از HR در مورد آن پرسیدم، آنها گفتند که راجا از آنها خواسته است که آن را متوقف کنند. هر وقت از راجا در این مورد می پرسیدم، از من می خواست که بعد از رسیدن به خانه در شب با او تماس بگیرم. سرانجام، چند روز قبل از دیوالی، او تصمیم گرفت نامه تاییدیه من را امضا کند، اما مدام از او می پرسید که چگونه در عوض از او مراقبت می کنم. او همچنین درخواست «تعطیلات جداگانه» کرد. آن روز از من خواست که دوباره با او تماس بگیرم. برایم جالب بود که می توانم مکالمه را ضبط کنم. در حین گفت و گو گفت که باید مدت ها پیش مشوق ها و تاییدیه را دریافت می کردم، اما به دلیل بی اطلاعی از اینکه او چه می خواهد، به تاخیر افتاد. او در مورد ظاهر من اظهار نظر کرد و گفت من در آرایش سکسی به نظر می رسم. اما من فقط در مورد مشکلاتی که در محل کار با آن مواجه بودم بحث می کردم. او گفت که آنها مرتب خواهند شد و مدام درخواست 'درمان' دیگری کردند.
وقتی بالاخره تماس را قطع کردم، او باید متوجه شده باشد که آنچه را که از من می‌خواهد دریافت نخواهد کرد.
هرگز مشوقم را دریافت نکردم، اما دو ماه کار آرام بود. سپس متوجه شدم که راجا قصد دارد مرا به تریچی منتقل کند. او می‌دانست که من طلاق گرفته‌ام، از نظر مالی وضعیت خوبی ندارم و نمی‌توانم از روی هوس ترک کنم. وقتی از کانال خبری دیگری به من پیشنهاد داد، قرار ملاقات من لغو شد. تصمیم گرفتم دیگه ساکت نشم.
می دانستم اگر به مدیریت مراجعه کنم چیزی بر او ثابت نمی شود. بنابراین من از او در دفتر کمیسر پلیس شکایت کردم. پس از آن، بسیاری از زنان در محل کار به من گفتند که او آنها را هم آزار داده است، اما آنها آنقدر می‌ترسیدند که در فضای باز بیرون بیایند. با شکایت من دستگیر شد. اما دستیاران او در محل کار، هشت همکار زن را وادار کردند که علیه من شکایت کنند و گفتند که من ادعاهای نادرستی علیه او کرده ام. مدیریت برای من اخطار تعلیق صادر کرد.
من از پس گرفتن شکایت خودداری کردم و تصمیم گرفتم با آن مبارزه کنم. مشاوران حقوقی او با من تماس گرفتند و گفتند که خواهان سازش هستند و موافقت کردند که هرچه می خواهم بپردازم. اما من خواهان اقدام علیه رجا هستم و منتظر رای دادگاه هستم. اگرچه اکثر خانه‌های رسانه‌ای این حادثه را گزارش نکردند، برخی از زنان روزنامه‌نگار به حمایت از من آمدند. اعضای خانواده ام علاقه ای به پیگیری این موضوع ندارند زیرا آنها نگران امنیت من هستند. تقریباً هر روز تماس‌های تهدیدآمیزی دریافت می‌کنم که از من می‌خواهند پرونده را پس بگیرم. اما تا زمانی که این موضوع حل نشود و عدالت برقرار نشود، عقب نشینی نمی کنم.
طرف دیگر
بخش منابع انسانی Sun TV ادعاهای آکیلا را رد می‌کند. نوبت دوم از ساعت 14 الی 10 شب می باشد. زنان اغلب شیفت اول را به عهده دارند، زیرا شیفت دوم دیر انجام می شود. آکیلا شیفت قبلی را درخواست کرد و ما شواهدی برای اثبات آن داریم. همچنین، اگر خبرخوان نیامد، فرد وظیفه باید بولتن را انجام دهد که آکیلا از انجام آن امتناع کرد. او اغلب با همکارانش دعوا می کرد.
در ضبطی که آکیلا از آن به عنوان مدرک استفاده کرده است، مشخص است که او مکالمه را طولانی می کند. بعد از
راجا گفت که تایید می‌شود، آکیلا مدام از او می‌پرسید: «بعدش چیست؟»، بنابراین او به‌طور اتفاقی درخواست کرد. دو خواننده دیگر نیز به دلیل عدم عملکرد تأیید نشدند. تیم تولید گفت که او در انجام کار سریع عمل نمی کند. و از آنجایی که او تایید نشد، حق دریافت مشوق ها را نداشت.
به آکیلا نیز لباس هایی از یک برند برجسته داده شد. اما فروشگاه گفت که نمی‌خواهند از او حمایت کنند، زیرا او نه لباس‌ها را نگهداری می‌کند و نه به موقع آنها را پس می‌دهد. راجا به او هشدار داد که اگر رفتار نکند، مدیریت مجبور خواهد شد خدمات او را خاتمه دهد. پس از این اخطار، وی از رجا شکایت کرد.
دیدگاه ها و نظرات بیان شده در مقاله مربوط به نویسنده/موضوع است و لزوماً منعکس کننده ویراستاران یا ناشر نیست. در حالی که سردبیران تمام تلاش خود را برای تأیید اطلاعات منتشر شده انجام می دهند، مسئولیت صحت مطلق آن را نمی پذیرند. در مواردی که ممکن است قضاوت فرعی باشد، زن هیچ موضع قانونی ندارد.
